Sjoerd danst de tango
Door: Sjoerd van Belkum
Blijf op de hoogte en volg Sjoerd
13 December 2007 | Argentinië, Tilcara
Als alle grote steden is de naam af te korten tot twee letters. De metro´s zijn er overvol, de mensen talrijk en druk. Maar het is de stad van de tango, waar het nachtleven om 3 uur ´s nachts begint en de rijen voor restaurants zich pas na 22.00 vormen. En ik ken geen stad waar ze een oud theater gerenoveerd hebben om er een boekhandel in te bouwen; het podium een café, waar het leven zich afspeelt in een eeuwigdurend toneel. Buenos Aires, ik had het meteen al lief.
Wellicht dat de voedselvergiftiging de avond daarvoor daar een hand in had, wellicht dat ik gewend raak aan reizen. Ik kwam in ieder geval na de hectiek over de vliegtickets verrassend rustig van zondag op maandag, rond 5 a.m., aan in een hostal in Buenos Aires. En stond rond twaalfen vervolgens weer fris en fruitig, na een karig ontbijt buiten het hostal te wachten met mijn tassen om naar een andere buurt te verhuizen. Je hobbelt de buurt door -kinderkopjes en klinkers in de straten-, draait wat bochten om en rijd vervolgens een weg op. Een enorme weg, met 16 banen; de claim-to-faim van de stad. En met de grote obelisk in het midden, waar de Argentijnen na belangrijke, gewonnen voetbalwedstrijden altijd om heen staan de dansen.
De dagen daarna werden gekenmerkt door zwerftochten door de straten van deze gigantische stad. De verschillende buurten door, musea in, kerkhofen op, winkeltjes in en tijden lang op terrassen, met koppen koffie mensen kijken. Deels is de stad als elke andere, met een financieel centrum waar mensen van heinde en ver heen komen om te werken, maar de buurten hebben een hele eigen sfeer; relaxt als de rest van Zuid-Amerika -of wat ik ervan gezien heb-, en met oude, koloniale gebouwen, parken, en straten vol met bomen. Opkomende buurten, vol met hippe eettentjes en cafés, oude buurten waar de straten zich ´s weekends vullen met antiek markten en waar tango optredens zijn. Maar ook dit is een stad met een sterke kloof tussen rijk en oud, waarvan je vooral de façade van rijk ziet; totdat je eens besluit het publieke ziekenhuis in te lopen en ziet dat er toch ook nog heel veel armoede zit; totdat je in een 24-uurs mars terecht komt op het Plaza del Mayo -waar tot zo´n anderhalf jaar geleden nog wekelijks geprotesteerd werd door de moeders van de mensen die tijdens de dictatuur 25 jaar terug, dagelijks verdwenen- voor meer erkenning van de vele problemen die nog in dit land zijn (het voert te ver en ik weet er nog te weinig van om daar nu over uit te wijden). Het is een stad met vele gezichten, waarvan ik er in een week een aantal van heb gezien.
Eén van de geweldige dingen die te zien waren, was de openlucht tango-school zaterdagavond. Er was een gehele straat afgezet, één van de hoofdstraten, welteverstaan, en hier waren er 3 grote podia neergezet. Hier werd muziek gespeeld en gedansd. Maar ook voor het podium werd gedanst. Naast het podium werd gedanst. Midden op straat werd gedanst. Niet de ¨spring-hos-en-beweeg-ritmisch-je-armen-en-benen¨-stijl die wij geadopteerd hebben, maar tango. En niet alleen ver gevorderden, maar ook mensen die net begonnen en zich de danspassen net meester hadden gemaakt. Intrigerend; het dansen gaat zo erg over elkaar aanvoelen: wat doet de één, welke kant gaan we op, en hoe leid je de ander een richting uit; dat een paar dat nog maar net danst toch een ontzettende spanning in hun dansen neer kan zetten, dat het weer interessant wordt om er naar te kijken.
Nu begint een drukke stad na een dag of wat ook best wel vermoeiend te worden, maar zelfs daar is aan gedacht -zij het niet bewust. Buenos Aires ligt aan een rivier en aan de andere kant van de rivier ligt een klein plekje in Uruguay, Colonial del Santiago. Goed te bereiken vanuit BA, met een boot die er een uurtje over doet, en waar je niet naar buiten kan, óf met een boot die er 3 uur over doet, en waar je wel naar buiten kan. Met het geweldige weer hier was die keuze snel gemaakt en heb ik 3 uur op het bovendek zitten te verbranden. Met boek en omringd door vrolijke Argentijnen, die ook hun dagje uit of weekendje weg verdiend hadden, en met een paar dat de tango begon te oefenen op het helikopterdek -zie je het voor je in Nederland, op de boot naar Terschelling, bijvoorbeeld, dat een paar ónze lokale dans gaat oefenen op dek? Dat zou de vogeltjesdans dus zijn-. Maar het stadje waar je aankomt is geweldig; rustig, stil en vriendelijk; dat is: plotseling stoppen de auto´s weer voor je bij het oversteken. Gelegen aan het water, met een klein vuurtorentje,en oude, koloniale huizen en straten, is dit perfect voor even een dagje bijkomen van de grote stad. De boottocht terug is vervolgens meer van het zelfde en met vier nieuwe duane-stempels kom je halverwege de avond een stuk uitgeruster weer aan in Buenos Aires.
Wat ik deze hele afgelopen week in Buenos Aires deed, werd afgelopen maandag in één dag nog even herhaald. Want zondagavond stapte ik in een bus richting vliegveld om daar drie oude bekenden van het vliegtuig uit Nederland te halen. Na 3 maanden gereisd te hebben met zo nu een dan een oude, maar vooral nieuwe vrienden, zal ik nu 3 weken reizen met familie -dat wil zeggen: mijn moeder, mijn zus, Afke, en haar vriend, Paco.- We hadden maar één dag in BA en natuurlijk wilden zij de stad ook nog even zien. Gelukkig was er nog een vriend van Paco hier, die mij overigens ook al wat had rondgeleid, die een dag hoogtepunten BA snel had volgepland. Veel daarvan had ik al gezien, in een stuk lager tempo, maar het nog eens goed ze bij langs te gaan. Geweldiger echter was dat hij ´s avonds een tangoles had waar hij ons ook voor had uitgenodigd. Ik schrik er bijna van dat dit vervolgens uit mijn mond komt, maar ik vond het wel geweldig om te doen! :)
Ondertussen bevinden we ons ergens in het noorden van Argentinië, in valleien met bergen waarvan geen dezelfde tint rood heeft, waar achter elke hoek een nieuwe berg is met een nieuwe kleur; in alle tinten rood, in zandgeel, in groen. Hier rijden we met een gehuurde auto van pittoresk hotel naar pittoresk hotel -eindelijk even geen goedkope hostals meer, waar je kamers deelt met minstens 6 anderen- en staan we tijden te wachten voor roadblocks die de plaatselijke bevolking om de 10 km opwerpt als protest, maar daarvoor, bewust of niet, de meest mooie plekken uitzoekt -ik schiet fotorolletjes vol met foto´s van een eenzame boom of cactus voor een berg in wéér een andere kleur rood. En alhoewel ik dus lang niet alles van Argentinië zal zien, hebben we wel een geweldig stuk uitgekozen nu rond te reizen. Ik geloof dat er voor morgen zout-vlaktes op het programma staan...
Wellicht dat de voedselvergiftiging de avond daarvoor daar een hand in had, wellicht dat ik gewend raak aan reizen. Ik kwam in ieder geval na de hectiek over de vliegtickets verrassend rustig van zondag op maandag, rond 5 a.m., aan in een hostal in Buenos Aires. En stond rond twaalfen vervolgens weer fris en fruitig, na een karig ontbijt buiten het hostal te wachten met mijn tassen om naar een andere buurt te verhuizen. Je hobbelt de buurt door -kinderkopjes en klinkers in de straten-, draait wat bochten om en rijd vervolgens een weg op. Een enorme weg, met 16 banen; de claim-to-faim van de stad. En met de grote obelisk in het midden, waar de Argentijnen na belangrijke, gewonnen voetbalwedstrijden altijd om heen staan de dansen.
De dagen daarna werden gekenmerkt door zwerftochten door de straten van deze gigantische stad. De verschillende buurten door, musea in, kerkhofen op, winkeltjes in en tijden lang op terrassen, met koppen koffie mensen kijken. Deels is de stad als elke andere, met een financieel centrum waar mensen van heinde en ver heen komen om te werken, maar de buurten hebben een hele eigen sfeer; relaxt als de rest van Zuid-Amerika -of wat ik ervan gezien heb-, en met oude, koloniale gebouwen, parken, en straten vol met bomen. Opkomende buurten, vol met hippe eettentjes en cafés, oude buurten waar de straten zich ´s weekends vullen met antiek markten en waar tango optredens zijn. Maar ook dit is een stad met een sterke kloof tussen rijk en oud, waarvan je vooral de façade van rijk ziet; totdat je eens besluit het publieke ziekenhuis in te lopen en ziet dat er toch ook nog heel veel armoede zit; totdat je in een 24-uurs mars terecht komt op het Plaza del Mayo -waar tot zo´n anderhalf jaar geleden nog wekelijks geprotesteerd werd door de moeders van de mensen die tijdens de dictatuur 25 jaar terug, dagelijks verdwenen- voor meer erkenning van de vele problemen die nog in dit land zijn (het voert te ver en ik weet er nog te weinig van om daar nu over uit te wijden). Het is een stad met vele gezichten, waarvan ik er in een week een aantal van heb gezien.
Eén van de geweldige dingen die te zien waren, was de openlucht tango-school zaterdagavond. Er was een gehele straat afgezet, één van de hoofdstraten, welteverstaan, en hier waren er 3 grote podia neergezet. Hier werd muziek gespeeld en gedansd. Maar ook voor het podium werd gedanst. Naast het podium werd gedanst. Midden op straat werd gedanst. Niet de ¨spring-hos-en-beweeg-ritmisch-je-armen-en-benen¨-stijl die wij geadopteerd hebben, maar tango. En niet alleen ver gevorderden, maar ook mensen die net begonnen en zich de danspassen net meester hadden gemaakt. Intrigerend; het dansen gaat zo erg over elkaar aanvoelen: wat doet de één, welke kant gaan we op, en hoe leid je de ander een richting uit; dat een paar dat nog maar net danst toch een ontzettende spanning in hun dansen neer kan zetten, dat het weer interessant wordt om er naar te kijken.
Nu begint een drukke stad na een dag of wat ook best wel vermoeiend te worden, maar zelfs daar is aan gedacht -zij het niet bewust. Buenos Aires ligt aan een rivier en aan de andere kant van de rivier ligt een klein plekje in Uruguay, Colonial del Santiago. Goed te bereiken vanuit BA, met een boot die er een uurtje over doet, en waar je niet naar buiten kan, óf met een boot die er 3 uur over doet, en waar je wel naar buiten kan. Met het geweldige weer hier was die keuze snel gemaakt en heb ik 3 uur op het bovendek zitten te verbranden. Met boek en omringd door vrolijke Argentijnen, die ook hun dagje uit of weekendje weg verdiend hadden, en met een paar dat de tango begon te oefenen op het helikopterdek -zie je het voor je in Nederland, op de boot naar Terschelling, bijvoorbeeld, dat een paar ónze lokale dans gaat oefenen op dek? Dat zou de vogeltjesdans dus zijn-. Maar het stadje waar je aankomt is geweldig; rustig, stil en vriendelijk; dat is: plotseling stoppen de auto´s weer voor je bij het oversteken. Gelegen aan het water, met een klein vuurtorentje,en oude, koloniale huizen en straten, is dit perfect voor even een dagje bijkomen van de grote stad. De boottocht terug is vervolgens meer van het zelfde en met vier nieuwe duane-stempels kom je halverwege de avond een stuk uitgeruster weer aan in Buenos Aires.
Wat ik deze hele afgelopen week in Buenos Aires deed, werd afgelopen maandag in één dag nog even herhaald. Want zondagavond stapte ik in een bus richting vliegveld om daar drie oude bekenden van het vliegtuig uit Nederland te halen. Na 3 maanden gereisd te hebben met zo nu een dan een oude, maar vooral nieuwe vrienden, zal ik nu 3 weken reizen met familie -dat wil zeggen: mijn moeder, mijn zus, Afke, en haar vriend, Paco.- We hadden maar één dag in BA en natuurlijk wilden zij de stad ook nog even zien. Gelukkig was er nog een vriend van Paco hier, die mij overigens ook al wat had rondgeleid, die een dag hoogtepunten BA snel had volgepland. Veel daarvan had ik al gezien, in een stuk lager tempo, maar het nog eens goed ze bij langs te gaan. Geweldiger echter was dat hij ´s avonds een tangoles had waar hij ons ook voor had uitgenodigd. Ik schrik er bijna van dat dit vervolgens uit mijn mond komt, maar ik vond het wel geweldig om te doen! :)
Ondertussen bevinden we ons ergens in het noorden van Argentinië, in valleien met bergen waarvan geen dezelfde tint rood heeft, waar achter elke hoek een nieuwe berg is met een nieuwe kleur; in alle tinten rood, in zandgeel, in groen. Hier rijden we met een gehuurde auto van pittoresk hotel naar pittoresk hotel -eindelijk even geen goedkope hostals meer, waar je kamers deelt met minstens 6 anderen- en staan we tijden te wachten voor roadblocks die de plaatselijke bevolking om de 10 km opwerpt als protest, maar daarvoor, bewust of niet, de meest mooie plekken uitzoekt -ik schiet fotorolletjes vol met foto´s van een eenzame boom of cactus voor een berg in wéér een andere kleur rood. En alhoewel ik dus lang niet alles van Argentinië zal zien, hebben we wel een geweldig stuk uitgekozen nu rond te reizen. Ik geloof dat er voor morgen zout-vlaktes op het programma staan...
-
14 December 2007 - 07:27
Kasper:
Hey Sjoerd!
Buenos Aires... de zuid amerikaanse stad van kansen en waar een prachtig groot beeld de stad waakt net zoals, respectievelijk, de vrijheid, het maken (of vallen) en de statue of liberty in new york!
Geweldig dat je deze stad ook bezocht heb- zeker een must als je in zuid amerika bent!!!
Weer hele leuke verhalen en ben blij dat je het zo enorm naar je zin heb en dat je al helemaal gewend bent geraakt om daar te zijn enz. Zo lang je wel nog terug komt hé!;-)
Veel plezier en tot hoorens!:-)
groetjes -
14 December 2007 - 09:26
Miek:
"you are certain to impress"
Ha, ge-wel-dig al die verhalen over Buenos Aires! Nu snap ik ook waarom Evita weg van deze stad was! De quote uit dát ene liedje zegt genoeg over hoe zij Buenos Aires ervaarde (nog voordat ze daar ook maar 1 dag rondgekeken had) en jij zeker ook nu ik je verhaal lees!
T lijkt me echt zo'n enorm contrast met alle andere landen die jij in deze afgelopen 3,5 maand bezocht hebt. En zoals jij het omschrijft klinkt het alsof iedereen minstens 1x in zn leven deze stad gezien moet hebben... vind ik geen slecht idee!
Heel veel plezier met je moeder, Afke en Paco. Geniet zoveel je kan van de mooie natuur, nu hoef je zelf minder te regelen en kan je het anderen voor je laten doen!! Echt vakantiegevoel zou ik zeggen!
Liefs!
-
14 December 2007 - 14:33
Maarten:
Wow...IK WIL NIET NAAR HUIS!!!!! :´-(
Sjoerd jongen, wat een geweldig verhaal en wa wordt ik met de minuut jaloersen, minuten die me dichter bij het verlaten van dit geweldige continent brengen.
Geniet ervan en don´t do anything I wouldn´t do ;-)
Hasta la proxima -
14 December 2007 - 14:54
Mieke:
Heel veel plezier met z'n'vieren.
Groet
Mieke -
14 December 2007 - 20:39
RR:
Hey! Jij lijkt je in ieder geval te genieten. ;) Veel plezier en alvast Prettige Feestdagen en een Gelukkig Nieuwjaar toegewenst. -
15 December 2007 - 13:41
Elisabeth:
Wauw, je houdt niet op met nieuwe ervaringen opdoen...kan je ooit nog terugkomen? ;)
-
17 December 2007 - 08:42
Jet:
Sjoerd!! Man, man, Sjoerd die de tango danst! Houd je die gewoontes ook aan in Nederland ;) Maar goed om te horen dat je het zo naar je zin hebt! Prachtige foto's ook! Is al even geleden dat je wat van me hoorde, maar de co - schappen hadden me wat opgeslokt..;) Maar het gaat goed, zit nu in de training voor het blok Levenscyclus, ben blij dat het volgende week vakantie is.
Jij in ieder geval nog veel plezier daar de komende tijd, ben benieuwd hoe de kerstdagen daar gaat beleven en ik zal proberen snel weer wat bericht te sturen!
Liefs,
Jet! -
17 December 2007 - 10:32
Truus En Sybe:
Als je weer terug bent....is het eerste wat we samen doen..de tango dansen!Wat heb je weer boeiend geschreven, maar op de boot naar Terschelling dansen we natuurlijk een Terschellinger volksdans. Lukt het om je weer aan|in te passen in het gezinsleven? Wie spreekt er nu het beste Spaans? Jij natuurlijk, waarmee je ongetwijfeld "de leider van de kudde bent! Hier vriest het en als het zo door gaat, wordt er in het weekend op ondergelopen land geschaatst!!!
Geniet van de aanwezigheid van je familie en doe Geke, Afke en
Paco veel groeten.
-
21 December 2007 - 18:59
Stephanie:
Na de volhardende weigeringen om de salsa te dansen, kan ik niet geloven dat je de tango dan wel gedanst hebt ;-)
Have fun!!! Beso Stephanie -
24 December 2007 - 17:25
Rinske:
Hey Sjoerd!!
Wow wat een verhalen!! Ik ben nu in Costa Rica, ook erg mooi! Panama was helemaal fantastisch, we moeten maar een fotosessie houden als we beiden terug zijn!
Hele fijne kerstdagen en alvast een geweldig nieuw jaar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
