Cuzco en omgeving

¡Hola! ¿Que tal? Yo estoy bien. Me gusta vivir en Cuzco. ¡Es divertido viajar en Perú, no es aburrido!

The translation is up to you, maar kort gezegd heb ik het hier goed naar mijn zin. Afgelopen weken waren druk en leuk! Ik heb van maandag tot vrijdag in de ochtend Spaanse les, tot 1 uur, en ik heb het gevoel dat ik erg veel leer. Langzamerhand zijn de gesprekken die ik heb -hier in mijn gastgezin of met onbekenden die je op straat aanspreken- meer dan alleen antwoorden met ´si´ of ´no´. Kreeg van mijn gastgezin zelfs een compliment dat ze vonden dat ik goed Spaans sprak voor iemand die dat nog maar 2 weken doet. jaja, I´m proud of myself! ;)

Mijn tijd na de lessen gaat vooral op aan toerist spelen met mijn school/klasgenoten. Zo heb ik vorige week maandag met twee meisjes van mijn school een ´citytour´ gedaan: bus in, bus uit langs een aantal belangrijke/mooie plekken in de stad en er net buiten. Alhoewel ik het concept niet erg prettig vind, heeft het als voordeel dat je veel ziet en ook nog wat extra info krijgt. Mooie kerken hier in de stad bezocht, maar het hoofddoel was Sacsayhuaman, een oud fort uit de tijd van de Inca´s. Alhoewel er nog maar 20% van over is, is het nog steeds een indrukwekkend bouwwerk. De Inca´s waren erg goed in het stapelen van stenen -dat wil zeggen, gebouwen dusdanig sterk maken dat ze 5 grote aardbevingen hier overleven zonder dat er spleten ontstaan tussen twee aanliggende stenen, en dat zonder iets van cement of ander bindingsmateriaal- Er zijn een aantal oude bouwwerken in de buurt van Cuzco die we zo hebben bezocht. Erg interessant en indrukwekkend!
Meer toerist gespeeld: vorige week woensdag naar een dansvoorstelling geweest van oude, lokale dansen. Eigenlijk niet echt het vermelden waard, omdat het totaal geen context meer had en daardoor eerder lachwekkend werd dan iets anders. Amusant op zijn best. Gelukkig is Cuzco een stad waar om de zoveel dagen een feest op straat losbarst. Zo zaten we vrijdagmiddag na school in een bar te eten en te drinken -tja, je ontmoet Engelsen of niet... en wat doen Engelsen in het buitenland? Juist... We zouden een korte hike maken, maar het regende een beetje. So, we ended up in a bar with a beautifull view over the main square- toen er ineens van allerlei kanten muziek en mensen kwamen, mensen in kleurige kledij dansend over de straten. Een optocht van niet minder dan twee uur over de belangrijkste marktplaats hier en wij zaten op een balkon, eerste verdieping, eerste rang met ons kop in de zon. Heerlijk! :)

Mijn weekend daarna, afgelopen weekend, was geweldig. Zaterdagochtend om 5 uur opgestaan -¡muy temprano!- om om 6 uur ergens in de stad zes andere mensen van mijn school te treffen voor een hike naar Huanca, een heiligdom een berg verderop. Die berg zijn we overgestoken. Te voet. Maar het was zeer de moeite waard! Het was heerlijk om zo vroeg al te lopen; relatief rustig en nog niet zo warm. De tocht was erg mooi, met hele mooie uitzichten ´s ochtends over de stad en ´s middags, aan de andere kant van de berg, over een mooie, diepe vallei. De Andes is een ontzettend indrukwekkend gebergte; kaal, geen bomen, geen water, maar met allerlei kleuren. Erg imponerend! Onderweg overigens aangevallen door een schaap, die er vervolgens met een fototas vandoor ging, maar dat mocht de pret niet drukken -de tas kregen we gelukkig terug. Het was een lief schaap...-
Wat echter wellicht het meest indrukwekkend was, was het dorpje dat we na een paar uur lopen tegenkwamen. Arm, erg arm! Kinderen die je met donkere, treurige ogen aankijken in versleten kleren. Erg schrijnend en moeilijk om mee om te gaan. Je wilt je verstoppen of zo snel mogelijk doorlopen, om het maar niet te zien. Gelukkig waren een paar mensen van mijn groep voorbereid -we hadden een lerares mee als gids-. Zij hadden snoepjes voor de kinderen, die we uitdeelden, en oude kleren die we hebben achtergelaten. Het verlicht het leed een beetje, maar toch, dat is meer voor jezelf dan voor hen.


Laat in de middag terug, ´s avonds de stad weer ingeweest om met de groep nog wat te drinken, om de volgende ochtend, zondag, weer vroeg op te staan om weer op pad te gaan. Ditmaal weer met een georganiseerd touristgroep -met school/klasgenoten; de school organiseert dit soort dingen voor ons-, maar met wat meer tijd voor ons zelf. Doel: the Sacred Valley of the Inca´s, met imponerende ruïnes van deze oude cultuur. Niet voor niets heilig, overigens: een lange vallei beklemd door twee erg indrukwekkende bergketens; heb ze niet vaak zo mooi gezien! ´s Ochtends een plaatselijke markt bezocht, een geweldige lunch gehad in een oude hacienda en vooral door de Vallei gereden. ´s Middags een oud fort/tempel van de Inca´s bezocht, groots gebouwd tegen een berg aan. Ik heb daar met twee van mijn klasgenoten de groep gelaten voor wat het was en meer dan een uur zelf rondgelopen. Erg mooi! Laat terug, vermoeid, maar met geweldige indrukken!
Afgelopen maandag nog wat musea bezocht. Dinsdag weer naar Sacsayhuaman -zie boven- geweest, maar dan met alleen een paar vrienden van de school. Wordt het toch wat aangenamer van, om zonder veel toeristen op dit soort plekken rond te lopen! Heb meer genoten dus. ´s Avonds in een relaxte club gezeten, wat gedronken, gepraat, spelletjes gespeeld.

Nu was mijn voornemen een kort verhaal te houden, maar ben als altijd lang van stof! :) Er staan nog een aantal leuke dingen op mijn programma voor dit weekend -Lago Titicaca!- maar dat is voor later! Nu eerst eten; ¨mama¨ roept! :D

Saludos!